Lana Del Rey artık başka dünyaları merak etmiyor. Penceresi sıkı sıkıya kapalı. Los Angeles ışığı, New York soğuğu ve biraz da Londra grisine aynı anda tanık olmak gibi bir his onun yeni albümünü dinlemek. Chemtrails over the Country Club olduğu yerde, mesafe kat etmeksizin etki alanı yaratabilen bir güncel dönem kaydı.
Albümün merkezinde çoğul hikayeler var ama aslında her şey bireysel çıkışlarla alakalı. Kaçış isteği, esaslı aşk arayışı, keskin kalp kırıklığı ve olmazsa olmaz nostalji temaları burada devam eden her an karşımıza çıkıyor. Başlarken değinmiştim. Lana’nın kliplerinde Amerikanvari ışıklar, ambiyans ve dünya vardır. Her zaman öyledir. Burada da öyle. Amerikan atıflarının yanı sıra hayal kırıklığı duyguları da yer alıyor. Tabii bunları yaparken yalnız değil. Lana son olarak 2019 yılında Norman Fucking Rockwell albümünü yayımlamıştı. O albümde yanındaki isim John Lennon’ın oğlu Sean Lennon’dı. 2014 tarihli Ultraviolence 
albümünde de The Black Keys’ten Dan Auerbach ile birlikte çalışmıştı. Şimdi ise Lana’nın yanındaki isim New York menşeli indie pop projesi Bleachers’ı var eden müzisyen Jack Antonoff’tan başkası değil. Antonoff ve Rey içerikteki hemen her şarkıyı birlikte yaşayıp birlikte kaydettiler. Norman Fucking Rockwell üzerine yazarken şöyle demiştim: “Lana Del Rey de artık sadece albümler çıkaran bir kapak güzeli ya da balon bir pop ikonu değil. O artık Birleşik Devletler yakın tarihinin en iyi şarkı sözü yazarlarından, hikaye anlatıcılarından, vokalistlerinden biri.” Aradan geçen iki yıl beni haklı çıkarmış durumda. Rey, hikaye anlatıcılığını yaşadığı dünyanın, hayatın akışkan gerçekliğinden koparıp kendi gerçekliğine oturtabiliyor. Buradaki on bir şarkının on tanesi bu merkezde yer alıyor. Biri hariç. Zira kapanışta Joni Mitchell’in 1970 tarihli şarkısı For Free’nin yer aldığını belirtmek isterim. Bu şarkının kaydında şarkıcı-söz yazarı Zella Day ve Weyes Blood yer alıyor. Rey böylece yarım asır öncesinden hayranı olduğu bir müzisyenin şarkısını albümüne katarak o ölümsüzlük ruhundan bir yudum içiyor. Chemtrails over the Country Club onun için bir istasyon değil, geçiş durağı. Lana Del Rey daima ilerliyor. Birkaç ay sonra yepyeni bir uzunçalar daha yayımlayacak. Aynı yıl içinde iki bambaşka albüm demek bu. Peki bu durum Chemtrails over the Country Club’ın değerini azaltıyor mu? Belki de öyle. Ama Lana Del Rey’in bu albümü yine yükseklere ulaşmayı başarıyor.
