Nilipek’in içsel yansımalarının panoramasını sunan Mektuplar ikinci bölümünün servis edilmesiyle birlikte tamamlanıyor. İki EP bir uzunçalara evrilirken duygu dünyası da değişime uğruyor. İlk beş şarkının fırtınalı ve parçalı bulutlu havası yerini mevsim normallerine bırakıyor.
Miksleri Umut Çetin ve Baran Göksu’nun üstlendiği çalışmada davullarda Berkay Küçükbaşlar, gitarda Can Aydınoğlu, bass gitarda Umut Çetin, klavyelerde Alican İpek ve trombonda Işık Üstündağ’ın imzası var. Her dinleyişte mest olduğumuz yaylılarda Çağlar Haznedaroğlu, Hakan Güven, Öykü Koçoğlu, Gözde Öcal ve Taylan Aygar’ın emeği bulunuyor. Mektuplar’ın ilk perdesinin siyaha çalan ağırlığından aldığımız hazzı bu defa yerini hafifliğe bırakan bir toparlanma halinden alıyoruz. İki kısaçalar birbirine organik olarak bağlı. Böylece Nilipek’in en sahici haline tanıklık 
etmeye devam ediyoruz. Küçük Bir An açılışı yaparak yeniliğin müjdesini veriyor. Hayatımızın her noktasında izini bulduğumuz o küçük umut aşılayan anlara gidiyoruz. Ardından ses veren Bu Böyle Gidemez’de duyguları üzerine basa basa değil, içimize işleyen bir ağır başlılıkla aktarıyor Nilipek. İçinde biriktirdiği kızgınlığı kuvvetli şarkı yazarlığıyla harmanlıyor. Mektuplar’ın ilk bölümünde olduğu gibi zaman ve mekan algısı derinlik kazanıyor kısaçalar boyunca. Sesi tüm kırılganlığıyla parlıyor Nefessiz kulaklarımıza ulaşırken. Yaylılar ipleri eline alıp enfes bir kompozisyon yaratıyor. Kuytu köşelere sinen tüm mutsuzluklar gün yüzüne çıkıyor. Çocuk bizleri karşıladığında kaotik ruh hali kenara çekiliyor. Aşkın ilk günlerinde ayaklarınızı yerden kesen o tatlı uyuşukluğu andıran bir duygu kabarıyor içinizde. Umudunu ve düşlerini gölgeleyen her ne varsa ona karşı bir direniş halinin baş gösterdiğini sezinliyorum. Kısaçalar kapanışı yaparken ciğerlerinizin temiz havayla buluştuğunu hissediyorsunuz. Son kayıt Geçit ile dokunaklı bir nokta koyuluyor. “Görüyorum, bir geçit var uzakta” sözleri ile yeniliğe yer açılıyor sanki. Buruk bir ferahlığa kavuşuyoruz. Mektuplar’da insan olmanın binbir hali var. Yaşanmışlıkları ayna gibi açığa vuruyor. Artık ne Mektuplar’dan önceki ne de sonraki Nilipek aynı kişi. Zor anlardan sonra silkelenişi temsil eden Mektuplar I ve Mektuplar II müzisyenin kariyerinde bir dönüm noktası niteliği taşıyor. Etkisi zihninizde uzun süre daha dolanmaya devam edecek bu rafine çalışmayı ıskalamayın.
