Dünya saçma sapan ama umut dolu ’80’ler sonrası kendine bir kutup ararken birkaç genç ortaya çıktı ve “Kendim olmaya ihtiyacım var” dedi. Kim karşı çıkabilir ki? Cevap veriyorum: Hiç kimse.
Lafı hiç uzatmadan en başta belirtelim: İlk ve aynı zamanda en iyi Oasis albümüdür bu. Üstelik bunu anlamak için kaydın sonlarını görmenize de gerek yok. Çünkü intro Rock ‘N’ Roll Star. Üçüncü sıra Live Forever. Beşte ise Columbia var. Kasım 1993 – Nisan 1994 arasındaki beş aylık periyotta kaydedilen Definitely Maybe her adımda ışıl ışıl parlıyor. Daha popüler bir albüme imza atabileceğini hemen ertesi yıl (What’s the Story) Morning Glory’yi çıkararak kanıtlamıştı Oasis, ama bu ilk şarkıların ruhu bambaşkadır. Zira soundun aritmetik olmayışı, profesyonel dokunuşların seyrekliği, ham gitar kanalları ve finallerdeki emprovize bağlantılar albüme ayrı bir yaşam alanı veriyor. 
Açılıştaki Rock ‘N’ Roll Star ile arka yüzdeki Cigarettes & Alcohol grubun mottosunu haykırırken tempoyu da üst perdeye ışık hızıyla taşımayı başarıyor. Zamanla onların sloganı haline gelen Supersonic ise başlı başına bir britpop manifestosu değil de ne? Stüdyo aşamasında maddi zorluklarla karşılaşmıştı ekip. Giderleri ceplerindeki kısıtlı parayla karşılıyorlardı. Henüz kendilerini tam anlamıyla güvende hissedecekleri bir anlaşma yapmış değillerdi. Creation Records adında kült olan fakat deyim yerindeyse kendi yağıyla kavrulan bir plak şirketiyle birliktelerdi. Haliyle albümün yayımlandığı günlerde grubun beklentileri düşüktü. Ancak listelere giren teklikler kısa sürede büyük bir ilgi gördü ve tarihin en hızlı satılan İngiliz albümü ünvanına ulaştı Definitely Maybe. Kadro neredeyse ilerleyen her albümde değişti. Liam ve Noel Kardeşler daima en öndeydi. Liam vokallerde yeni bir janr yarattı. Noel neredeyse tüm şarkıları var etti. Oasis son nefese kadar bu iki ismin üzerinde kimlik buldu. Ancak yine de Definitely Maybe’nin kadrosu Oasis’teki ilk heyecanın, ilk günlerin simgesiydi. Liam Gallagher, Noel Gallagher, Paul Bonehead, Tony McCarroll ve Paul McGuigan. Bu beşli ne jöleli saçlara, ne jilet gibi kıyafetlere, ne dövmeli kollara, ne moda güneş gözlüklerine, ne politik sözlere, ne de seksist göndermelere ihtiyaç duydu. Oasis sadece müziktir. Oasis’te en başa müziğin gücünü yazarsınız. 2009’dan bu yana komada olmalarına rağmen hala büyük etki gücüne sahip olmalarının temeli de budur. Diğer her şey daha sonra gelir. Son cümlede merkeze dönelim: Artık tam yirmi beş yaşına basan Definitely Maybe asla eskimeyecek.
