Slipknot – We Are Not Your Kind

Albüm Kritik|

Önceki albümü .5:The Gray Chapter faciasından sonra neler yapacağı merak konusu olan Iowalı nu-metal grubu Slipknot’un yeni uzunçaları We Are Not Your Kind’ı yakından inceliyoruz.

Grubun son zamanlarda başına gelen irili ufaklı birçok felaketten sonra tekrar toparlanıp toparlanamayacağı merak konusuydu. Paul Gray’in ölümü, Joey Jordison’ın sağlık sorunları nedeniyle  gruptan ayrılması, Shawn Crahan’ın kızının ölümü ve son olarakta Chris Fehn’in büyük gürültü kopararak gruptan ayrılması Her grup mevcut soundunu koruyamıyor. Özellikle de grubun iki ana damarı Paul Gray ve Joey Jordison kaybından sonra bir sound değişikliği elbet olacaktı. Onların yerini alan Alessandro Venturella ve Jay Weinberg ise son albümle beraber nispeten gruba ısınmış gözüküyor. Bu arada albümün prodüktörü olan aynı zamanda “ses mühendisi” olan Greg Fidelman’ı da tebrik etmek gerek zira enstürmanlar, özellikle bass gitarlar ve perküsyonlar hiçbir Slipknot albümünde olmadığı kadar net ve tertemiz. Yeri gelmişken Fidelman’ın daha önce Slipknot ile Vol 3 Subliminal Verses ve .5 The Gray Chapter albümünde de beraber çalıştıklarını hatırlatalım. Venturella ve Weinberg’in de grubun soundunun kabuk değiştirmesinde önayak olduğunu söyleyebiliriz. .5 The Gray Chapter ile sancılı geçen bu kabuk değişimi We Are Not Your Kind ile nispeten biraz daha olgunlaşmış. Açılış şarkısı ve daha önce de tekli olarak yayınlanan Unstained’de yer alan “koro” ve ufak tefek synthler gruptan daha önce pek görmediğimiz bir tarz. Bahse konu şarkının son saniyelerinde Sid Wilson’ın Debut albüm günlerinden esintiler sunduğu scratchleri de oldukça güzel olmuş. Nero Forte ve her ne kadar kopuk ve dinlemesi yorucu olsa da Solway Firth’de grubun Iowa günlerini hatırlatıyor. Spiders ve My Pain ise grubun kendi janrından oldukça farklı. Deneyselliğe saygı duymakla beraber albümün genelinden kopuk olduğu için bu iki şarkıyı ise “tuhaf” olarak nitelendirebiliriz. Sonuç olarak yukarıda da bahsettiğimiz “felaketlerin” eklendiği zaman Slipknot’ı bir dağılma evresine sokacağını düşünürken Corey Taylor çocuğuna sahip çıktı ve .5:The Gray Chapter faciasını nispeten unutturacak bir albümle karşımıza dikildi. Nispeten diyorum çünkü We Are Not Your Kind, .5:The Gray Chapter’dan çok çok daha iyi bir albüm olmasına rağmen bir önceki Slipknot albümlerinden geride.

Comments are closed.