Grubun müziğinin olgunlaştığı ve taşların yerine oturduğu bir albüm değil bu. Bunu baştan söylemeliyim. Soundunda oldukça baskın gelen ’60’lar – ’70’ler ses ve vokal ögelerini günümüz sesleriyle harmanlamayı tercih eden Temples ya “Risk budur” diyor ve yeni bir şey yapmak için uğraşıyor ya da bir konsepte kapılmış ve o döngüden çıkamıyor.
Benim gibi dönem müziklerini seviyorsanız Temples’ın Hot Motion albümünü dinlerken sizi de mutlu eden anlar yakalayacaksınız, ama bu albümü birine önerirken ağzınızdan çıkabilecek en iyi kelimeler de dönem soundlarına ilişkin olmaktan öteye geçemiyor. Öncelikle bu konsept meselesine değinmek istiyorum. Rock & roll kültürüne ve köklerine saygı duruşu niteliğinde işleri sevdiğim, Temples’ı da iyisiyle kötüsüyle kabullendiğim için rahatça söyleyebilirim: Hot Motion’un albüm kapağını gördüğümde ilk aklıma gelen şey Pink Floyd’un Syd Barrett’li zamanlarına net bir selam çaktığı oldu. Hatta Temples’ın bu albümüyle Spotify’da karşılaşan biri, onların güncel bir grup olduğunu 
anlamayabilir. Sadece imajları değil canlı performanslarındaki tavırları da günümüze oldukça uzak. Yani bana öyle geliyor ki Temples dönemi onore etmekten ziyade, dönemi hafiften imite ediyor. Hot Motion’da da bu, şarkı sözlerinden, saykadelik gitar rifflerine ve özellikle Atmoise’deki Syd Barrettvari vokalde çok net hissediliyor. Öte yandan You’re Eighter on Something çalmaya başladığında bir Tame Impala şarkısı araya girdi, The Howl çalmaya başladığında Editors yeni şarkı yaptı, Step Down’da The Black Keys ile kesin işbirliği var zannediyorsunuz. Tüm şarkılara genel olarak bir kimliksizlik hakim. Albümdeki favorim Not Quite the Same oldu, ama galiba onu da bir şeye benzettiğim için kanım ısındı. Temples müziğini günümüze taşımaya çabalarken ilhamlarında kayboluyor diyebilirim. Albümü on bir şarkı ve kırk beş dakika boyunca dinlediğinizde ortaya çıkan net bir sonuç var: Risksiz bir albüm. Dönem sounduna güncel alternatif dokunuşlar yaparak müziklerine yeni bir açılım, aslında başta da konuştuğumuz gibi bir karakter katmak istemişler bence. Gruptaki herkes enstrümanına hakim, çalışkan, grubun ruhu var, ama Hot Motion’da gördüğümüz üzere henüz katalizörlerinin ne olduğunu keşfedememişler. Nitekim Hot Motion’ı bugün dinlemesi güzel, ama bu muhtemelen geleceğe taşınmayacak bir albüm olmuş.
