Bu beş numaralı albümünde The Horrors kariyerinin en üst çizgisine çıkıyor. V katmanlı ve birbirinden güç alan eklektik pop soundlarının yeraltıyla kucaklaştığı bir sekans.
Onlardan ilk albüm geldiğinde takvimler 2007’yi gösteriyordu. On yıl uzun bir süre. Etrafımızda dönen koca evren için saniye bile değil ama bir insan yaşamı, bir müzik grubu ve hızla değişen, değişirken de her şeyi değişime zorlayan modern hayat için on yıl çok uzun bir süre. The Horrors da o etki alanındaydı ve başka yollara gitti. Burada şaşılacak bir şey yok. The Beatles bile “sonsuza kadar birbirini seven iki genç insanın el ele tutuşmasından bahsedemezdik” diyor. The Horrors değişti. Giyim tarzları, garage ve gothic merkezli soundları adım adım soyuldu. Bir önceki 
albümleri Luminous adıyla Mayıs 2014 tarihinde gelmişti. İşaret çok güçlüydü. The Horrors ilk günkü gibi kalmak istemiyordu. Akılda kalıcı nakaratlar, post-punk finaller ve modern alternative rock tavrına ulaşan kayıtlar. Hızlı ve tek adımda değilse de on yılın sonunda işte burada The Horrors. Luminous sürecin devamıydı. V ise olmak istedikleri yer. Çok güçlü bir sound var burada. Dahası bunun altını doldurabilmişler. İyi sözler yazarak, enstrümanları birbirlerine ezdirmeyerek, doğru yerde doğru ses kanallarını yükselterek albümü üst perdeye taşımayı başarmışlar. Açılış şarkısı Hologram bir şeyleri fısıldıyor ama esas hikaye içeride. Sekiz numaralı World Below‘a kulak verdiğimde neler hissettiğimi hatırlıyorum. Electronic altyapıya eklenen ham gitar yürüyüşünde, sadece o şeritte nefes almıştım. Muazzam. Tek kelimeyle muazzam. Elbette tüm numarası bu değil uzunçaların. İkinci sırada duyulan Press Enter to Exit, hemen ardındaki Machine ve kapanıştan önceki durak It’s a Good Life grubun ne yaptığını bildiği izlenimini sonuna kadar veriyor. Son perde Something to Remember Me By ise başlı başına bir şato. Eğer V yükselirken düşmemeyi başarıyorsa bu kapanış şarkısına çok şey borçlu. İlk saniyesinden son anına kadar. Lider vokalin köşesiz aktarımından küçük daireler çizerek sizi içine hapseden synthpop fırtınasına kadar. Something to Remember Me By biterken uzunçaların başlangıcına bilet veriyor. Sonra V tekrar başlıyor. Finalde başlangıca bir bilet daha. The Horrors onuncu yılında formunun zirvesinde.
