Günümüz film sektöründe üretilen filmlerin çok büyük bir kısmı “intikam” konusunu işliyor. İnsanoğlunun var olduğu günden beri içinde bulundurduğu bir duygudur intikam. İnsanın doğasındaki kötülüğün meydana çıkardığı bir duygu…
Kötülüğün ve intikamın tarih kitaplarındaki bolluğu günümüz senaryo yazarlarının da en gözde konuları arasında. Hatta sinemadan çok çok önce Yunan şairlerinin (Homeros ve Sofokles gibi) eserlerinde ve Yunan tiyatrosunda bolca mevcuttu.
Koreli yönetmen Chan-wook Park’ın intikam üçlemesi günümüz sinemasının en önemli örneklerinden. 2002 yılındaki Sympathy for Mr. Vengeance, 2003’te gösterime giren Oldboy ve 2005 yapımı Sympathy for Lady Vengeance.
Oldboy’un müzikleri, en az filmin kendisi kadar, belki de daha fazla beğeniliyor. Aslında ikisi de birbirini tam olarak tamamlamakta. Ancak müziğin gücü burada daha net bir şekilde gösteriyor kendini. Filmi izlemeden yalnızca müzikleri dinlediğinizde dahi filmin içindeki tüm duyguları hissedebiliyorsunuz.
Filmin konusunu hatırlayalım. Karısı ve bebeğiyle mutlu bir hayat süren Oh Dae-Su, kaçırılıp bir odada on beş yıl hapsediliyor. On beş yıllık tutsaklık sonunda serbest bırakılan Oh Dae-Su, hayatını mahvedenler intikam için yemin ediyor. Bir lokantada tanıştığı Mido ile arayışa başlıyor. Bu sürede ortaya çıkan Evergreen lakaplı biri ona beş gün içinde hapsedilme nedenini bulmasını söylüyor. Oh Dae-su, hapsedilmesinin ardındaki gerçeği buluyor. Bununla beraber başka bir gerçeği de…
Besteci Yeong-wook Jo film karakterlerinin duygusal ve fiziksel etkisini gösterebilmek için elektronik müzik ve klasik orkestra kullanmakta. Filmin şiddetli sahnelerinde kullanılan müzikler hoş valsler veya hafif tempolu psychedelic-electronic formlar ile mükemmel uyum içindeler. Tüm karakterlerin üzerinde kontrol sağlayan piyano ve synth’ler ile yaylılar, karakterlerin durumlarını ve yaşadıklarını ilan etmekte.
Filmin sonunda yer alan The Last Waltz‘a ayrıca değinmek gerek. Kendini keşfetmek isteyen, yaşamı değerlendirmek, anlamlandırmak ve fikirlerini sorgulamak isteyen insanların, kendileri için mutlaka bir şeyler bulabileceği harika bir vals bu. Eser hüznü, kaygıyı, intikam duygusunu, öfkeyi, mutluluğu ve hayattaki boşluğu bir arada sunuyor.
O esnada bunlardan hangisini yakalayacağınızı ise The Last Waltz‘ın sizinle kuracağı çok özel ve kişisel bağ gösterecektir.