Nisan biterken zaman makinamızı tarihin arka yüzünde yayımlanmalarına karşın hala yeniliklerini koruyan ve dikkate değer sesler ihtiva eden 5 albüm için çalıştırıyoruz.
Annie Drury – Some Day
2014 yılında çıkan Some Day alternatif ve soul’un en sade, en sıcak örneklerinden. Genç şarkıcı ve söz yazarı Drury çok net ifade etmiş kendini. Özellikle şarkıların sözleri oldukça başarılı. Albüme ismini veren ilk parçadan anlıyoruz bunu. Dinlerken zihnimde tam olarak mutlu insanlar, parlak renkler, temiz hava gibi gayet sıcak bir ortam canlanıyor. Parçalar genel olarak piyano ve akustik gitar üzerine kurulu. Enstrüman çeşitliliğinin çok olmaması, dinlemesi rahat bir albüm ortaya çıkarmış. Yaklaşık yarım saatlik yaşam süresiyle birçok yerde size eşlik edebilecek sıcak bir albüm Some Day.
Fatoumata Diawara – Fatou
Mali’li şarkıcı Diawara’nın 2011 çıkışlı Fatou albümü tamamen Wassoulou dilinde kaydedilmiş. Ancak müzik ve ritim şarkılardaki her şeyi anlatıyor. Birkaç defa dinledikten sonra şarkılara eşlik ettiğinizi göreceksiniz. Bütün parçalarda kullanılan gitarın, tam akor yerine armonik akor ve arpejler kullanması, bizim Batı Afrika müziğine daha rahat adapte olmamızı sağlıyor. Diawara’nın ses tonu ve kullandığı teknik oldukça etki bırakmış parçalarda. Özellike 11 numaralı Boloko hem vokal, hem de enstrümanların en net hissedildiği bölüm. Popüler müzik kültürden sıkılanlar ve direkt bir müzik arayanlar için güzel bir 43 dakika Fatou.
Kan Wakan – Moving On
Oldukça kalabalık bir müzisyen kadro ile oluşturulan Moving On, 2014 yılının en beğenilenler listesinde yerini almıştı. Albümü dinlerken film izliyor gibi hissediyorsunuz. Her parça filmden bir sahne gibi. Enstrümanların tonları, kullanılan efektler ve ritim yapısı, bizi parçaların hikayelerine hızlıca dahil ediyor. Indie Rock albüm olan Moving On’un Space Owl parçası buram buram caz kokuyor. İki tür oldukça hoş harmanlanmış. Midnight Moon I – II ise birbirini çok güzel tamamlayan iki parça. Senfonik alt yapılar üzerindeki pop müziğinin dansı çok etkileyici. Wakan’ın yaratıcılığının yanında tabii ki çalıştığı müzisyenlerin de albüme etkileri çok büyük. Bu ortada. Özetle Moving On kendine özgü, sürprizlerle dolu ve çok başarılı bir albüm.
Gevende – Sen Balık Değilsin ki
Folk/caz rock türünün ülkemizdeki en iyi temsilerinden Gevende. 2011 yılında çıkan Sen Balık Değilsin Ki’nin açılış parçası Vigeland, albümün ilk iyi işaretini veriyor bizlere. Vurmalılarla başlayıp, nefeslilerle devam eden ve bas gitarın o harika birleşimi inanılmaz lezzetli. Albümün geneli böyle sürprizlerle dolu. Dingin ve sade. Temponun yükseldiği parçalar bu havayı bozmuyor. Enstrümanların tonları da dikkat çekiyor. Pırıl pırıl, yerli yerinde ve oldukça etkililer. Ülkemizde 2-3 dakikalık yüzlerce şarkıların arasında, uzun diyebileceğim sürelerde ve birçok farklı bölümden oluşan parçaları ile güzel bir albüm ortaya çıkarmış Gevende. Farklılık ve kaliteli bir şeyler arıyorsanız Sen Balık Değilsin Ki’ye mutlaka zaman ayırın.
Typh Barrow – Visions
YouTube sayesinde müzik hayatı değişen müzisyenlerden biri Barrow. 5 yaşında tanıştığı piyano ile bağlarını hiç koparmamış. Özel bir sesi olan Barrow, 2013 yılında ses tellerinde oluşan kist nedeniyle kariyerine ara vermek zorunda kalmıştı. Bundan yaklaşık bir yıl sonra kaldığı yerden devam etmiş ve 2014 senesinde iki albüm birden çıkarmıştı. Visions, cover parçalardan oluşuyor. Pop, soul ve caz türlerini birleştiriyor. Oldukça popüler şarkıları kendi yorumu ve o buğulu sesiyle sunuyor bizlere. Özellikle Asaf Avidan’ın One Day parçasının coverını tekrar tekrar dinleyeceğinizi düşünüyorum. Visions pişman olmayacağınız bir “cover” albümü.
